مهمترین بخش این حرفها درباره فیلمی است که صدرنشین جدول ردهبندی تعداد جوایز دریافتی بود؛ «رستاخیز» با اینکه بیشترین سیمرغهای جشنواره سی و دوم را برد اما مخالفان جدی هم دارد. دامنه این اعتراضها از اهالی سینما تا مراجع تقلید را شامل میشود و این یعنی درویش باید منتظر شنیدن انتقادها درباره فیلم پرخرج خود بماند.
سخنان وزیر، اصلاحیه روابط عمومی
اظهارنظر وزیر ارشاد در حاشیه جلسه چهارشنبه هیأت دولت درباره منبع تأمین هزینههای رستاخیز و تأییدیه یکی از مراجع عظام مستقر در نجف اشرف بر فیلمنامه این فیلم، چند ساعت بعد با توضیح روابط عمومی وزارتخانه همراه شد. در این توضیح آمده بود: مطالبی از قول وزیر محترم جناب آقای جنتی توسط خبرگزاریها نقل شده که از آن سخنان سرمایهگذاری مستقیم تعدادی از مراجع عظیمالشأن تقلید در ساخت فیلم رستاخیز و نظارت بر مراحل تحقیق و نگارش فیلمنامه برداشت شده است. خبر فوق تصحیح و نقش مراجع عظیمالشأن به شیوه یادشده تکذیب میگردد.
اعتراض و انتقاد
همان روز رسانهها از انتقاد و اعتراض آیتالله سیدمحمدعلی علوی گرگانی درباره نشان دادن چهرههای مقدس در فیلم رستاخیز خبر دادند. در بخشی از این بیانیه آمده است: متأسفانه در آستانه سی و پنجمین بهار انقلاب، برخلاف نظر عموم مراجع مبنی بر نشان ندادن تصویر ذوات مقدسه در فیلمها، در فیلمی در جشنواره فجر این ذوات نشان داده شد. این موضوع نوعی بیاحترامی و بیتوجهی بهنظر دینی مراجع تقلید است و باعث حرمتشکنی عظمت امامزادگان بزرگوار خواهد شد و اینجانب این عمل را محکوم میکنم. همزمان با انتشار این نامه، محمدحسین نیرومند مشاور وزیر ارشاد دولتهای نهم و دهم در مصاحبهای با مهر درباره فیلم درویش گفت: رستاخیز فیلم خوب و شیکی است ولی چون کارگردان میخواهد در 23ساعت همه اطلاعات را بگوید مجبور است به هر چیزی نوک بزند و این کار را خراب کرده است. به عقیده من درویش باید در رستاخیز تنها توبه حر را نشان میداد.
من انتظار داشتم بازگشت حر و کفشهای این آزادمرد اسلام را که هنگام رجوع به امام حسین(ع) بر گردن آویخت، نشان دهد. این کفشها میتوانست بهعنوان یک عنصر فرمی و محتوایی به فیلم ارزش بدهد. بازار اظهارنظر درباره رستاخیز که بالا گرفت، مؤسسه فرهنگ تماشا به نمایندگی از تیم تولید رستاخیز یک اطلاعیه به این شرح منتشر کرد: هیچیک از مراجع بزرگوار تقلید بهویژه حضرت آیتالله سیستانی در جریان این فیلمنامه قرار نداشتند. فیلمنامه رستاخیز از سال 1372تا شروع تولید در سال 1388و روند فرایند پژوهش و نگارش از سوی کارشناسان، علما، نخبگان و مورخین مورد بررسی قرار میگرفت و نظرات ایشان در نگارش نسخههای بعدی اعمال میشد. سرمایهگذاری در این فیلم توسط جمعی از شیعیان علاقهمند و ارادتمند به ساحت سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) در ایران و کشورهای مختلف انجام شده است.
داورها و داوریها
بخش دیگر حواشی جشنواره سی و دوم مربوط به داوریهاست که همچنان محل بحث است. هوشنگ گلمکانی داور بخش سودای سیمرغ درباره کنار کشیدن «عصبانی نیستم» از بخش مسابقه به مهر گفت: فیلم قرار بود سیمرغ بهترین بازیگر مرد را دریافت کند اما فشارها به مدیران جشنواره برای کنار گذاشتن آن به داوران هم منتقل شد. داوران اعلام کردند تغییری در رایشان نخواهند داد و طبق مقررات اگر قرار است فیلم کنار گذاشته شود، یا باید از طرف جشنواره باشد یا به درخواست تهیهکننده. شایعه اعمال نظر دبیر جشنواره برای کنار گذاشتن فیلم هم صحت ندارد. درمیشیان به حکم عقل فیلمش را از داوریها کنار کشید.
2 نامه؛ 2بغض
انتشار 2نامه در این روزهای بعد از جشنواره هم باعث شده حال و هوای جشنواره همچنان تازه باقی بماند. نخستین نامه را سیدحسن هاشمی وزیر بهداشت درباره فیلم سینمایی «شیار 143» نوشت که در بخشهایی از آن آمده است: بغضم را آرام آرام فرومیخوردم تا اشکهایم جاری نشوند. مدتها بود این حالت را نداشتم. حیفم میآمد، دلم میخواست این باران باشکوه را در خلوتم ببارم. احساس میکردم این لحظههای روحانی را باید تا خلوت محراب و ذکر نگه دارم و بر آستان نیایش جان به محضر وجود مادر درآویزم تا زلال متبرک آن در دامن عصمت مادر، خود را رها سازد. نامه دیگر را پرویز پرستویی با حال و هوایی متفاوت نوشت و با انتقاد از آنچه حین نمایش برخی فیلمها اتفاق افتاد آورد: خدا را شکر که آسمان زمینگیرمان کرد و در محاصره برف ماندیم و نتوانستیم بیاییم. به خدا اینگونه برخورد در شأن و شئون فرهنگی ما نیست. به خدا مردم، آدمهای عادی، آنها که به عشقشان کار میکنیم و دغدغهشان را داریم، خیلی راحتتر و بیبغضتر فیلمهای ما را تماشا میکنند. کاش میشد دردهایی را که در 3فیلم حاضر در جشنواره، در سکوت و نگاه فروخوردم، بیرون بریزم.